Opinie

Anatomia zależności. Jak wyeliminować rosyjski atom z Europy?

Państwa Unii Europejskiej są uzależnione od współpracy z Rosją w obszarze energetyki jądrowej. Spowodowało to, że po rosyjskiej pełnoskalowej inwazji na Ukrainę, koncern Rosatom nie został objęty sankcjami, a wymiana handlowa w tym sektorze rośnie. Sytuacja ta jest niekorzystna dla UE i zwiększa jej podatność na szantaż ze strony Rosji. Ponadto skutkuje wzmocnieniem rosyjskiej armii. UE powinna zwiększyć wysiłki na rzecz dywersyfikacji dostaw i budowy własnych zdolności w sektorze jądrowym.

Europa potrzebuje nowej strategii bezpieczeństwa energetycznego

W 2014 r. przyjęta została Strategia Bezpieczeństwa Energetycznego Unii Europejskiej - krótko po aneksji Krymu przez Rosję. Do teraz nie wszystkie jej punkty zostały zrealizowane, a część się zdezaktualizowała. Po dziesięciu latach, w obliczu pełnoskalowego ataku Rosji na Ukrainę, w dobie kryzysu klimatycznego - strategię bezpieczeństwa energetycznego UE trzeba napisać na nowo. Podstawą tej strategii powinien być oszczędny, ale też zdecentralizowany, zdigitalizowany i zdekarbonizowany system energetyczny oparty na źródłach odnawialnych. O taką przyszłość warto się bić. 

Rekomendacje samorządów LeadAir dla wzmocnienia ich roli w realizacji programów krajowych

W ostatnich latach skutki pandemii, kryzysu energetycznego czy migracji wywołanych rosyjską agresją na Ukrainę najmocniej odczuły samorządy. To one stanowią pierwszą linię wsparcia dla mieszkanek i mieszkańców, stawiając czoła nowym wyzwaniom. Wśród problemów, których skala stale rośnie są te związane z jakością powietrza, globalnym ociepleniem czy sytuacją społeczno-gospodarczą.  

KPO – to jeszcze nie koniec

Widać zmęczenie przeciągającym się konfliktem na linii Bruksela – Polska, który blokuje uruchomienie europejskich środków na realizację Krajowego Planu Odbudowy. Mało kogo interesują zmiany, które w treści tego dokumentu szykuje obecnie rząd. Tymczasem, szczególnie w obszarze transformacji energetycznej, są to zmiany rewolucyjne, na które warto zwrócić uwagę.  

Stan zagrożenia marnotrawstwem

W dwie kwietniowe niedziele: 23.04 i 30.04.2023 PSE poleciły redukcję generacji ze źródeł fotowoltaicznych przyłączonych do sieci przesyłowej, 110 kV i średniego napięcia (instalacje prosumenckie pracowały bez przeszkód). System elektroenergetyczny stracił w ten sposób 29 GWh praktycznie darmowej energii. Te kilkugodzinne wyłączenia OZE mogły nas kosztować nawet 16,5 miliona złotych, wydatkowanych na paliwo i uprawnienia do emisji CO2 w elektrowniach konwencjonalnych.

Miliardy euro za LNG i LPG wciąż płyną do Rosji z UE. Również z Polski

Unijne embargo na rosyjskie paliwa nie objęło LNG (gaz skroplony) i LPG (gaz płynny). Tylko w 2022 roku państwa UE zapłaciły za rosyjskie LNG aż 16 mld euro, co było rekordowym wynikiem. Polska nie importowała LNG z Rosji. W przypadku LPG jesteśmy jednak największym importerem w całej Unii. W 2022 r. wydaliśmy na rosyjskie LPG niemal 3 mld złotych. W tym tekście wyjaśniamy, w jaki sposób można załatać luki w unijnym embargo na surowce w Rosji – aby je ostatecznie wyeliminować z rynku.

Reforma rynku energii elektrycznej: jeden model nie pasuje do wszystkich

Kryzys energetyczny uwidocznił niedoskonałości unijnego rynku energii elektrycznej. Obecne przepisy zostały stworzone prawie 30 lat temu w celu wspierania dużych, konwencjonalnych źródeł wytwarzania, ale obecnie należy je dostosować do nowych wyzwań.

Rosyjska ropa znika z Europy

Jeszcze w 2021 roku ok. ¼ wykorzystywanej w UE ropy naftowej o wartości 48 mld euro pochodziła z Rosji. Inwazja na Ukrainę skłoniła państwa UE do wprowadzenia sankcji na ten surowiec. Sankcje zawierają jednak luki, które sprawiły, że Polska stała się największym importerem rosyjskiej ropy w UE.  Uszczelnienie sankcji jest jednak możliwe, z kolei elektryfikacja transportu w dłuższej perspektywie zabezpieczy od ryzyka zastąpienia zależności od Rosji uzależnieniem od innych państw petrodolarowych.

Wnioski z 7. aukcji - rynek mocy czystszy, ale bilans KSE pozostaje wyzwaniem

Wyniki siódmej już aukcji na polskim rynku mocy pokazują wyraźnie dylemat, przed jakim stanęła Polska – tym mechanizmem nie można już wspierać istniejących wysokoemisyjnych mocy (węglowych), a gaz jest ryzykowny z uwagi na sytuację geopolityczną. Choć polskie spółki energetyczne nie zrezygnowały całkowicie z projektów gazowych, to w aukcji pojawiło się ich mniej niż zapowiadały. Wyraźnie widać też większą niż dotychczas różnorodność technologii – po raz pierwszy umowy mocowe zdobyły magazyny. Nadal jest drogo – już drugi rok z rzędu aukcje zakończyły się w pierwszej rundzie i po maksymalnej cenie.

Ile płacimy za uzależnienie od importu paliw kopalnych?

Kryzys energetyczny, którego doświadczamy nie jest pierwszym, ani jedynym w historii. Podobne załamania rynku surowców miały miejsce w latach 70 XX wieku. Ich zakres obejmował głównie dostawy ropy naftowej. Dzisiejszy kryzys jest bardziej złożony. Po pierwsze, dotyczy nie tylko ropy naftowej, ale także innych paliw kopalnych – węgla, ale przede wszystkim gazu ziemnego, co mocno wpływa na ceny energii elektrycznej. Po drugie, w odróżnieniu od przeszłości, dziś są dostępne alternatywy, które mogą łagodzić skutki kryzysu – o ile zostaną odpowiednio wykorzystane. Po trzecie, na globalnym rynku surowców problemem staje się ogromna zmienność cenowa. To powoduje ogromny wzrost kosztów importu paliw kopalnych, od których nadal Polska jest zależna. Płacimy za to wszyscy z własnej kieszeni – przy udziale dopłat z budżetu państwa.

OZE może ograniczyć import paliw

W 2021 r. roku import gazu, ropy i węgla kosztował Polskę 89 mld zł. W tym roku (2022) będzie to znacznie więcej – tylko do końca czerwca było to 85 mld zł[1]. Podaż i cena paliw stały się źródłem kryzysu energetycznego i gospodarczego oraz narzędziem wywierania presji na Europę. Tymczasem OZE nie tylko ograniczają emisje i ceny energii, ale również zależność importową od surowców energetycznych.  

Dialog i współpraca – samorządowa recepta na kluczowe wyzwania

Wyzwania, przed którymi stoją miasta i samorządy drastycznie się zmieniły – pandemia COVID-19, rosyjska agresja na Ukrainę, stan wyjątkowy w energetyce, coraz większe wydatki i coraz mniejsze budżety. Działania samorządów są kluczem, aby w dynamicznie zmieniających się okolicznościach reagować w przemyślany i skuteczny sposób. Ale żeby samorządy mogły podejmować działania w trudnym, nieprzewidywalnym czasie powinny mieć do tego stworzone odpowiednie przepisy, programy i wsparcie.  

Jak utrzymać energetyczną przyszłość Bełchatowa

Europa przechodzi przez największy w historii kryzys energetyczny. Uwaga decydentów skupia się na zapewnieniu dostaw energii i ciepła w perspektywie najbliższych miesięcy. Tymczasem długofalowe wyzwania i problemy w energetyce, które nie zostały rozwiązane wcześniej – tylko się kumulują. Należy do nich przysłość największej w Polsce elektrowni.

Bloki 200 MW - na emeryturę czy do pracy?

Polska energetyka jest w kryzysie. Przyrost nowych mocy wytwórczych jest zbyt wolny względem planowanych wyłączeń, istniejące elektrownie nie są utrzymywane w dostatecznej dyspozycyjności i nie dają gwarancji pokrycia szczytowego zapotrzebowania. Widmo luki generacyjnej, o której pisaliśmy w tej opinii może w 2030 r. wynieść nawet ponad 10 GW. Receptą na kryzys, o której bardzo dużo mówi się w ostatnich dniach, będą elektrownie jądrowe – jednak te najwcześniej mogą pojawić się po 2035 r.

Pilnie potrzebna strategia dla ciepłownictwa

Polska nigdy nie miała krajowej strategii zarówno dla ogrzewania indywidualnego, jak i miejskich systemów ciepłowniczych. W maju b.r. Ministerstwo Klimatu przedstawiło do publicznych konsultacji propozycję dla ciepła systemowego, w dużym stopniu planującą zwiększenie wykorzystania gazu. Konsultacje się odbyły, nie wiadomo co dalej. Tymczasem sytuacja jest bardzo trudna. Wszystkie wysiłki wytwórców ciepła koncentrują się na przetrwaniu najbliższego sezonu grzewczego.

Przygotowania Ukrainy do wojennej zimy

Pomimo trwającej od ponad pół roku rosyjskiej inwazji, Ukraina stosunkowo dobrze przygotowała się do okresu grzewczego. Zgromadzone zapasy węgla i gazu prawdopodobnie wystarczą dla zapewnienia dostaw ciepła i prądu. Spadek zapotrzebowania na moc elektryczną, będący wynikiem ograniczenia aktywności gospodarczej w czasie wojny, jest z kolei większy niż utracony potencjał wytwarzania, co umożliwia Ukrainie eksport energii elektrycznej do UE. Największym wyzwaniem będzie zapewnienie energii cieplnej w przypadku nasilenia rosyjskich ostrzałów na elektrociepłownie. Może to spowodować katastrofę humanitarną w Ukrainie i zwiększenie liczby uchodźców.

PEP 2040 - rekomendacje Eksperckiej Rady ds. Bezpieczeństwa Energetycznego

Aktualna sytuacja międzynarodowa oraz nasilający się kryzys energetyczny związany z rekordowo wysokimi cenami surowców zwiększa presję na aktualizację polityki energetycznej państwa. Od poprawnych diagnoz oraz dobrych i skoordynowanych decyzji i działań rządu, samorządów i biznesu zależy przygotowanie Polski do przejścia trudnego okresu w energetyce.

Nie ilość, lecz jakość – jak ratować kieszeń odbiorców oraz ciepłownictwo w Polsce

Ciepłownictwo w Polsce znajduje się w krytycznym momencie. Uprawnienia do emisji CO2 kosztują 80-90 eur/tonę, ceny węgla przekroczyły 1000 zł/tonę. Części PECów w oczy zagląda wizja bankructwa. Ciepło to dobro podstawowe i trudno sobie wyobrazić, że władza – samorządowa czy centralna – pozwoli na upadek zakładów ciepłowniczych zimą. Zapewne jakieś finansowe rozwiązanie się znajdzie. Jednak dosypując pieniądze bez pomysłu na naprawę sytuacji, de facto marnujemy środki i dodatkowo napędzamy inflację.

KPO: Plan minimum za ponad 9 mld euro

Z rocznym opóźnieniem Krajowy Plan Odbudowy wkracza do Polski. Dotychczasowa dyskusja wokół KPO skupiała się przede wszystkim na pieniądzach. Tymczasem – co widać szczególnie w obszarze transformacji energetycznej – KPO to instrument, który zmobilizował polski rząd do wypracowania kierunków reform: pogłębionej analizy wyzwań, oceny sposobów ich zniwelowania, przeprocedowania zmian prawnych w konkretnych ramach czasowych. Finansowanie inwestycji – choć bardzo ważne – jest wsparciem w przyspieszeniu realizacji reform.

Kogo spytać, na co Polska wyda 50 mld zł z Funduszu Modernizacyjnego?

Unia Europejska postanowiła przeznaczyć 2% uprawnień z całego systemu handlu emisjami EU-ETS, by je spieniężyć na rzecz wsparcia uboższych państw w transformacji energetycznej. Od 2021 r. pieniądze te trafiają m.in. do Polski. Instytucja, której powierzono zarządzanie tym procesem w Polsce – NFOŚiGW – rozdysponowuje środki bez adekwatnej kontroli społecznej i informacji. Po roku od objęcia pieczy nad Funduszem Modernizacyjnym nie ma przejrzystej strony internetowej informującej adekwatnie społeczeństwo oraz potencjalnych wnioskodawców, na co i w jaki sposób wydane ma być nawet 50 mld zł (a dalsze powiększenie tej puli jest w grze). W tym artykule piszemy, jakie konsekwencje mogą mieć dotychczasowe ułomności tego procesu i dlaczego ich zniesienie jest dla Polski tak ważne.

Kreml zakręca kurek? Wykluczmy gaz i węgiel z gospodarstw domowych

Jak przygotować gospodarstwa domowe na wojnę energetyczną z Rosją? Gazprom wstrzymuje dostawy gazu do Polski w ramach kontraktu jamalskiego. Nie jest to wielkie zaskoczenie. W końcu tego roku Polska i tak zamierzała zrezygnować z zakupu rosyjskiego surowca. Fizycznie gazu raczej nie zabraknie, wchodzimy jednak w okres wysokich cen, które będą ograniczały użycie tego surowca. Rolą państwa powinno być mądre wspieranie społeczeństwa w łagodnym przejściu kryzysu. Bez redukcji zapotrzebowania w sektorach, w których jest to możliwe będzie to trudne.

System elektroenergetyczny Ukrainy: pokój i wojna

16 marca Ukraina została zsynchronizowana z siecią elektroenergetyczną Europy kontynentalnej, trwale żegnając się z systemami Rosji i Białorusi. Przyłączenie odbyło w trybie pilnym i awaryjnym. To ważny krok w kierunku trwałej współpracy z Unią Europejską. Ale dziś w Ukrainie trwają przede wszystkim działania militarne, jak i wojna energetyczna, co jest nie mniej ważne dla życia ludności cywilnej Ukrainy i Europy jako całości.

Koniec importu surowców energetycznych z Rosji?

24 lutego Rosja rozpoczęła wojnę w Ukrainie. Po tym dniu nic już nie będzie takie jak dotychczas. Wraz z brutalnym atakiem Rosji dostrzegliśmy jak w soczewce toczącą się wojnę energetyczną. Tylko w 2021 r. Rosja mogła zarobić na eksporcie surowców energetycznych 500 mld zł[1]. Dochody finansują wydatki militarne Kremla. W tych dniach zastanawiamy się, czy możemy zrezygnować z rosyjskich paliw kopalnych. Bez wątpienia to rozwiązanie radykalne o daleko idących i nie do końca wiadomych skutkach. Gdyby do tego doszło, solidarność i ścisła współpraca w ramach UE będą jeszcze ważniejsze niż dotychczas. W tym artykule analizujemy, jakie możliwości ma Polska, aby zerwać z zależnością energetyczną od Rosji.

Ciepłownictwo - zapomniany sektor energii

Ciepłownictwo systemowe właśnie zderzyło się ze ścianą. Polityka (nomen omen) ciepłej wody w kranie wydaje swoje owoce. Sektor jest niedoinwestowany, nienowoczesny i nierentowny. Trwa rozpaczliwa akcja ratowania bieżącej sytuacji firm, poprzez kolejne modyfikacje rozporządzenia taryfowego i de facto przerzucania kosztów braku perspektywicznego myślenia na odbiorców ciepła. Sektor potrzebuje odważnej strategii ciepłowniczej, ambitnych celów i planu działania. Bowiem nowoczesne ciepłownictwo to nie tylko komfort cieplny w przystępnej cenie, ale również zmniejszenie rosnącej zależności od importu węgla i gazu, czyste środowisko i rozwinięty krajowy przemysł urządzeń ciepłowniczych, materiałów i usług budowlanych. Pieniądze na transformację ciepłownictwa są, nie traćmy energii na zaklinanie rzeczywistości, zabierzmy się do działania.

Brak transformacji winduje ceny energii, nie polityka klimatyczna

W ostatnich dniach w kampaniach informacyjnych spółek energetycznych oraz wypowiedziach polityków pojawiły się tezy, że opłata za CO2 stanowi aż 60% kosztu energii elektrycznej. Taki przekaz kreuje wrażenie, że każdy z nas w rachunkach za prąd płaci głównie, bo aż w 60 procentach, za emisje. W rzeczywistości tak nie jest. Co jednak gorsze, przynosi wiele szkody – odwraca uwagę od fundamentalnych problemów polskiej energetyki. Oddala nas od rozwiązań, które skutecznie mogą powstrzymać wzrost cen. W niniejszym artykule – na podstawie przyjętych założeń (przedstawionych w załączniku) przedstawiamy m.in. składowe cen energii dla gospodarstw domowych.

Ponad bilion złotych na import surowców energetycznych do Polski

W ostatnich miesiącach rosnące ceny energii wywołały panikę wśród decydentów. Notowania cen gazu i węgla na światowych rynkach osiągają rekordowe wartości, drożeje też ropa naftowa. Do tego w ostatnich latach znaleźliśmy się w ścisłej czołówce krajów UE najszybciej uzależniających się od importu paliw kopalnych.

Rynek mocy – drogo, drożej, najdrożej

W Polsce przeprowadziliśmy już sześć aukcji rynku mocy. Analiza ich wyników pokazuje, że ten mechanizm w obecnym kształcie nie jest optymalnym rozwiązaniem dla Polski. Rynek mocy okazał się droższy niż zakładano, nie zahamował wzrostu cen energii elektrycznej, a do tego przyczynił się do petryfikacji przestarzałej i węglowej struktury wytwórczej. Mozolne zasypywanie luki węglowej dopiero się zaczyna, dlatego trzeba pilnie podjąć decyzje modernizacyjne i zdecydować o metodach wsparcia mocy do 2030 r.

E-mobilność - szansa na dalszy rozwój współpracy gospodarczej Polski i Niemiec

Gospodarki Polski i Niemiec działają w systemie naczyń połączonych. Nawet jeśli echa wizyty nowego Kanclerza Niemiec Olafa Scholza w Polsce sugerują, że dużo jest spraw które dzielą, to są też takie, które nas łączą. Na przykład rozwój elektromobilności może podnieść tę współpracę na wyższy poziom, ale konieczne jest strategiczne przygotowanie się do tego. Należy skupić się na współpracy w zakresie rozwoju technologicznego, produkcji i recyklingu baterii, wspólnego planowania infrastruktury, a także wymiany i dzielenia się wiedzą, zwłaszcza w zakresie innowacji.

10 kroków do wyjścia z kryzysu energetycznego

Ceny węgla, gazu i CO2 osiągają rekordowe poziomy, ceny energii elektrycznej galopują, budząc popłoch wśród polityków, odbiorców energii oraz instytucji odpowiedzialnych za utrzymanie bezpieczeństwa energetycznego naszego kraju. Mamy do czynienia ze stanem wyjątkowym w polskiej energetyce. Jest on wywołany między innymi sytuacją na rynku surowców energetycznych, ale nie tylko. Ponosimy skutki wieloletniego odkładania niezbędnych decyzji modernizacyjnych na później. Konieczne jest podjęcie pilnych działań, adekwatnych do sytuacji.  

Ubóstwo energetyczne: stary problem, konieczne systemowe rozwiązania

Wzrosty cen ciepła i energii dotkną wszystkie polskie gospodarstwa domowe, tworząc dla niektórych z nich zagrożenie dla możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb. W ostatnich latach nie poświęcono wiele uwagi ubóstwu energetycznemu jako problemowi do rozwiązania, a koncentrowano się wyłącznie na jego politycznych skutkach, proponując odbiorcom finansowe rekompensaty za wzrosty cen. Tarcza antyinflacyjna zaproponowana przez rząd ma tę samą wadę. Tymczasem pilnie potrzebujemy systemowego rozwiązania problemu ubóstwa energetycznego, ograniczającego jego koszty na dłużej niż kwartał, innego niż wyłącznie rekompensaty finansowe. W tym artykule przedstawiamy koncepcję takiego rozwiązania. 

Rozporządzenie taryfowe dla ciepłownictwa - garnitur szyty nie na tę miarę

Na początku sierpnia br. Ministerstwo Klimatu i Środowiska przedstawiło do konsultacji projekt zmian rozporządzenia taryfowego, które ma pomóc przedsiębiorstwom ciepłowniczym rozpocząć proces wymiany przestarzałego parku maszynowego na bardziej przyjazny dla środowiska. To ważne rozporządzenie i dobrze, że wreszcie zostało opublikowane. Problem w tym, że stało się to co najmniej o 10 lat za późno. Jak Ministerstwo samo przyznaje, sytuacja techniczno-finansowa przedsiębiorstw ciepłowniczych jest zła, a potrzeby inwestycyjne ogromne.

Widmo luki ETS

W kolejnych miesiącach toczyć się będą negocjacje zapisów pakietu Fit for 55 zaproponowanego przez Komisję Europejską w lipcu br. Mają one doprowadzić do realizacji unijnego celu 55% redukcji emisji CO2 w 2030 r. Jednym z kluczowych elementów tych negocjacji jest reforma unijnego systemu handlu emisjami (EU ETS). Polski rząd podnosi w negocjacjach, że liczba przydzielonych Polsce uprawnień będzie mniejsza niż emisje przedsiębiorstw objętych ETS, tworząc tzw. niezbilansowanie uprawnień do emisji CO2 (ang. imbalance). Skąd się bierze niezbilansowanie, czy można je zmniejszyć? I czy właśnie ten element jest najważniejszy w negocjacjach nowego, unijnego ETS? Wyjaśniamy poniżej.

Po 2025 r. węgiel będzie wychodził z polskiego systemu energetycznego falami

Polska energetyka wchodzi w duże turbulencje. Do natychmiastowego zarządzenia jest dalsze funkcjonowanie elektrowni w Turowie. Ale to nie koniec, a początek problemów. Po 2025 r., kiedy skończy się wsparcie publiczne, falami z polskiego systemu może wyjść najpierw 8 GW mocy węglowych, a trochę później kolejne 6 GW. Elektrownie będą wyłączane ze względu na wiek i koszty. Obserwując działania rządu można odnieść wrażenie, że cała nadzieja w Narodowej Agencji Bezpieczeństwa Energetycznego. Tymczasem to jest temat zastępczy, bo żadna zmiana struktury właścicielskiej nie poprawi sytuacji upadającej energetyki węglowej. Do podjęcia są trudne decyzje. A możliwości wsparcia funkcjonowania elektrowni węglowych z pieniędzy publicznych są już bardzo ograniczone.

Gotowi na 55% - co znajdzie się w pakiecie?

14 lipca Komisja Europejska opublikuje pakiet kilkunastu aktów prawnych pod szyldem Fit for 55. Będzie to oficjalny początek dyskusji na temat działań służących realizacji celu pośredniego na drodze do neutralności klimatycznej, czyli redukcji emisji CO2 w Unii Europejskiej o 55% w porównaniu do 1990 r. Zanim te zasady ostatecznie wejdą w życie, muszą zostać zaakceptowane przez państwa UE (czyli Radę) oraz Parlament Europejski. Negocjacje potrwają co najmniej rok, a najpewniej 2 lata. Zmiany zaczną więc obowiązywać najwcześniej od 2024 r., jednak już teraz trzeba się zacząć zastanawiać, jak je wprowadzić z korzyścią dla klimatu i gospodarki.

NABE – hibernatus polskiej energetyki

W filmie z Louisem de Funès dla tytułowego hibernatusa stworzono odrębny, nierealny świat, aby dobrze się czuł w nowej rzeczywistości. Z NABE, którą proponuje rząd dla energetyki węglowej, jest podobnie. Wydzielenie aktywów węglowych jest konieczne, bo generują coraz większe straty, spółki energetyczne są zadłużone, a z obciążeniem węglowym w nowej rzeczywistości kończy im się możliwość pozyskania finansowania na inwestycje. Brak analizy kosztów i korzyści dla gospodarki i społeczeństwa, czy oceny ryzyk, spowoduje że NABE zamiast odblokować transformację może ją zahibernować i wprowadzić chaos, który zagrozi bezpieczeństwu energetycznemu Polski.

Potrzebujemy 2 GW nowych mocy w fotowoltaice rocznie – dlatego warto wspierać prosumentów

Rząd zapowiada zmiany w systemie wsparcia prosumentów. Połączenie operacyjnego systemu wsparcia (tzw. opustów), dotacji w postaci programu Mój Prąd oraz ulgi podatkowej spowodowało szybki rozwój energetyki słonecznej. W ciągu kilku lat moc zainstalowana w mikroinstalacjach wzrosła z 200 MW do 3,3 GW. Wzmocniło się bezpieczeństwo energetyczne dostaw energii latem, ograniczono emisje CO2 i w pewnym stopniu zdywersyfikowano źródła wytwarzania. Obywatelki i obywatele na dobre zakochali się w źródłach odnawialnych. I co dalej? 

Odejście od węgla brunatnego jest możliwe nawet w 2032 r.

To, co jeszcze dwa, trzy lata temu wydawało się odległe, dziś staje się faktem: Polska rozpoczyna proces odchodzenia od węgla brunatnego, najbardziej emisyjnego paliwa. Pożegnanie z węglem brunatnym jest możliwe i konieczne. Ale potrzebny jest solidny pomysł na to, czym zapełnić po nim lukę w polskim systemie. Ten pomysł powinien być częścią planów krajowych na rzecz energii i klimatu oraz wkładem w realizację zwiększonego celu redukcji emisji w UE na rok 2030. 

Po co jest EU-ETS i jaka reforma nas czeka?

Od początku roku ceny uprawnień do emisji CO2 wzrosły o 70% - z 30 do ponad 50 EUR/tonę. Tempo tego wzrostu ponownie wywołało w Polsce dyskusję na temat celowości istnienia systemu handlu emisjami (EU-ETS). Tymczasem unijna dyskusja o ETS, która lada moment się rozpocznie nie będzie o tym, czy system likwidować, lecz jak go zreformować, by UE osiągnęła swoje cele dekarbonizacji. Bo to właśnie opłaty za emisje CO2 będą najważniejszym narzędziem realizacji celu 55% redukcji emisji w 2030 r. w UE. W tym tekście wyjaśniamy podstawowe zasady działania systemu i sygnalizujemy, jakich dyskusji oraz zmian możemy się spodziewać. 

Normy dla paliw stałych muszą zostać zaostrzone

Mimo dużego szumu w 2018 r. związanego z wprowadzaniem norm dla paliw stałych spalanych w gospodarstwach domowych, do dziś niewiele się zmieniło. Do sprzedaży nadal dopuszczone są sortymenty węgla o niskich parametrach jakościowych, które są źródłem smogu. Teraz jest szansa, żeby to naprawić – do 1 lipca należy dokonać przeglądu rozporządzenia w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych, czyli dla węgla i biomasy.

Krajowy Plan Odbudowy – 3 elementy, które trzeba poprawić

Krajowy Plan Odbudowy, czyli pomysły na odbudowę gospodarczą po pandemicznym kryzysie, jest na kredyt. Inwestycje, które w nim zaplanujemy, muszą służyć przyszłym pokoleniom – naszym dzieciom, ponieważ my i one będziemy je spłacać do 2057 r. To europejskie pieniądze, których nie można wydać dowolnie. Podstawą są konkretne reformy, zmiany, które powinny się wydarzyć, aby osiągnąć zamierzone cele. Konsultacje KPO właśnie dobiegają końca. Jak powinniśmy zmienić KPO, aby pieniądze procentowały w przyszłości? W niniejszej opinii odnosimy się do Komponentu Zielona energia i zmniejszenie energochłonności.

Obligo giełdowe – nie czas na gwałtowne ruchy

Ministerstwo Klimatu i Środowiska zapowiada zniesienie obliga giełdowego dla sprzedaży energii elektrycznej przez wytwórców. Trwają konsultacje publiczne proponowanej ustawy. Temat wydaje się techniczny i niszowy. Ale skutki planowanych zmian będą powszechne: przy mało konkurencyjnym rynku energii elektrycznej, zniesienie obliga spowoduje wzrost cen hurtowych i odbije się negatywnie na odbiorcach – przede wszystkim przemysłowych. To krok wstecz jeżeli chodzi o konkurencję i transparentność rynku energii elektrycznej w Polsce. 

Zielona strategia wodorowa nadal zbyt szara

Rząd zakończył konsultacje publiczne projektu Polskiej strategii wodorowej do roku 2030 z perspektywą do 2040 r. Publikacja projektu Strategii jest pozytywnym sygnałem. Budzi nadzieję na to, że tym razem Polska dołączy do innych europejskich państw na wczesnym etapie tworzenia nowych rozwiązań technologicznych i łańcuchów dostaw. Daje szansę na budowanie krajowego potencjału w nowej branży i tworzenie miejsc pracy. Strategia wodorowa jednak na razie nie ma odzwierciedlenia w innych publikowanych przez rząd dokumentach określających przyszłość polskiej energetyki.   

Koniec węgla w 2030 r. w gospodarstwach domowych

Gdy Polska po raz kolejny bije rekordy zanieczyszczonego powietrza zimą, zastanawiamy się ile lat może to jeszcze potrwać - 5, 10, 30? Dane Polskiego Alarmu Smogowego z końca grudnia 2020 r. pokazują, że przy obecnym tempie wymiany kopciuchów za kilkadziesiąt lat sytuacja się poprawi. Potrzebujemy daty odejścia od węgla w gospodarstwach domowych – najpóźniej w 2030 r.  W najbardziej zanieczyszczonych miastach, tam gdzie są inne alternatywy np. sieci gazowe i sieci ciepłownicze -  powinno to się wydarzyć znacznie wcześniej.

Pięć projektów energetycznych, które w 2021 r. wydarzą się na pewno

Przyszłość zaczyna się dziś. Rok 2020 r. był pod wieloma względami niezwykły i wielu odetchnie z ulgą na myśl, że właśnie się kończy. Ale w kategorii zmian w energetyce – był to rok przełomowy. Unia Europejska osiągnęła porozumienie w zakresie Zielonego Ładu. W Polsce rząd i związki zawodowe otwarcie przyznały, że trzeba rozmawiać o końcu ery węgla. Energetyka w Polsce jest na zakręcie i czas, żeby w 2021 r. wjechała wreszcie na trasę szybkiego ruchu.  

Rada Europejska w grudniu a klimat. Jak się porozumieć?

Przed najbliższym posiedzeniem Rady Europejskiej sprawy stanęły na ostrzu noża. Na pierwszy plan wysunął się konflikt o praworządność i wielka polityka. Na scenie jest też jednak ważny aktor drugiego planu – idea podwyższenia celów redukcji emisji gazów cieplarnianych z 40 do 55 proc. w 2030 r. i ponad 130 mld zł na transformację energetyczną. Dla Polaków to może być przełom w walce o czyste powietrze, niższe koszty energii i rozwój regionów w ramach funduszy sprawiedliwej transformacji. Jeżeli uda nam się porozumieć.

Energia i niepodległość – polemika z ministrem Piotrem Naimskim

Rząd powinien się dwa razy zastanowić, czy dosypywać pieniędzy do czegoś, co się kończy, czy postawić na inwestycje w nową energetykę. 

Elektromobilność – problem czy lekarstwo dla systemu elektroenergetycznego?

Liczba pojazdów elektrycznych na polskich drogach wzrasta powoli. Ta sytuacja w następnych latach będzie się jednak zmieniać – zainteresowanie samochodami elektrycznymi rośnie, producenci przygotowują modele z coraz większym zasięgiem, a technologia tanieje. Optymistyczne prognozy co do przyszłości pojazdów elektrycznych rodzą jednak pytania o wpływ dużej ich liczby na cały system elektroenergetyczny.

Nadchodzi duża, unijna fala renowacji budynków. Polska na tym skorzysta.

Aż 75% budynków w UE jest nieefektywnych energetycznie. W efekcie budynki (domy jednorodzinne, bloki, biurowce, zakłady przemysłowe, szkoły, szpitale) konsumują 40% finalnej energii w UE i odpowiadają za aż 36% unijnych emisji CO2. Komisja Europejska szacuje, że redukcja emisji gazów cieplarnianych w budynkach mieszkalnych do 2030 roku jest możliwa nawet o 65%, a w budynkach komercyjnych do 61% (w stosunku do 2015 roku). Co więcej, inwestycje w ramach „fali renowacji” mogą pobudzić odbudowę gospodarki po pandemii koronawirusa (sektor budowlany odpowiadający dziś za prawie 10% unijnego PKB tworzy około 18 mln miejsc pracy), a efektem renowacji będą wymierne oszczędności dla użytkowników budynków.

55% – tylko bez paniki

Unijna polityka klimatyczna znów przyspiesza. Komisja Europejska właśnie zaproponowała podniesienie celu redukcji emisji gazów cieplarnianych na 2030 rok do 55%. Polska zawsze się sprzeciwiała ambitnym celom, ale teraz przełom wydaje się możliwy – koniec węgla jest nieuchronny, musimy zadbać o bezpieczeństwo energetyczne, po koronawirusie potrzebujemy nowych inwestycji, a redukcja emisji CO2 wiąże się z poprawą jakości powietrza, co rząd określa strategicznym wyzwaniem. Podejmując te działania teraz, w cieple, elektroenergetyce i transporcie możemy ograniczyć emisje o ponad 40%. Pozostałe redukcje będą pochodną nowej polityki wobec przemysłu i rolnictwa oraz podziału wysiłków między państwa członkowskie.

Integracja sektorów energii w Polsce | Klucz do neutralności klimatycznej 2050

Przyszły miks energetyczny będzie zdominowany przez źródła odnawialne (OZE) o zerowych kosztach produkcji – farmy wiatrowe i fotowoltaikę. Obfitość taniej energii elektrycznej pozwoli na zastąpienie nią paliw kopalnych zarówno w ciepłownictwie jak i w transporcie. Efektywne zintegrowanie tych sektorów, w ramach jednego systemu energii, pozwoli na przezwyciężenie problemu, jakim jest zależność produkcji zmiennych OZE od warunków pogodowych.

OZE w polskim miksie. Wciąż za mało, by wypełnić cele

Transformacja energetyczna znacznie przyśpieszyła. Dzięki ogromnemu spadkowi kosztów energetyki słonecznej i wiatrowej na lądzie, w coraz większym stopniu technologie te są wybierane przez sektor prywatny i gospodarstwa domowe jako inwestycja, która umożliwia osiąganie znacznych oszczędności. W ostatnich latach rozwój odnawialnych źródeł energii (OZE) był jednak uzależniony od polityki państwa i wprowadzanych systemów wsparcia. Miały one umożliwić Polsce realizację tzw. celu OZE. Zgodnie z nim w 2020 r. OZE miały odpowiadać za 15% w końcowym zużyciu energii brutto[1]. Według naszych szacunków do osiągnięcia celu jest jeszcze daleko – w 2019 roku wyniósł on jedynie 11,5 % i wszystko wskazuje na to, że i w tym roku wynik 15% jest poza zasięgiem.    

UE jest gotowa współfinansować naszą transformację energetyczną – co na to polski rząd?

17 lipca na Radzie Europejskiej ruszą finalne negocjacje unijnego budżetu, bezprecedensowego w skali, bo mającego wyciągnąć UE z recesji i dać jej nowy impuls rozwojowy. Polska od grudnia 2019 r. wpisała się w nawias unijnych dyskusji próbując zdystansować się od neutralności klimatycznej w 2050 r., choć pozostałe kraje wspólnoty bez problemu się porozumiały.   Na razie wygląda jednak na to, że możemy być jednym z krajów, które najbardziej skorzystają na podziale środków – na samą tylko transformację energetyczną możemy zyskać ponad 140 mld zł. Pieniądze nie będą jednak przyznane bezwarunkowo. Trzeba mieć gotowy plan realizacji wspólnych unijnych celów – zobowiązać się do neutralności klimatycznej i włączyć się w realizację 40%, a nawet 55% redukcji emisji do 2030 r.

Inwestycje w energetyce lekarstwem na kryzys

Po kilku tygodniach pandemii w Polsce wiemy już na pewno, że wirus zainfekuje gospodarkę, nawet jeśli my sami się go w końcu pozbędziemy. W wielu obszarach trzeba działać szybko. Ale trzeba także pomyśleć o odbudowie gospodarczej, w której niskoemisyjna transformacja energetyki musi zająć centralne miejsce. To właśnie jest czas na odważne decyzje, dotychczas odkładane na później. Już dziś trzeba zapowiedzieć strategiczną przebudowę sektora, żeby pomóc społeczeństwu wyjść z kryzysu i zapewnić długofalowe korzyści. 

Czy koronawirus spowolni, czy przyśpieszy zmiany w energetyce?

Świat pogrąża się w chaosie. Priorytetem jest powstrzymanie rozprzestrzeniania się wirusa i opanowanie kryzysu. Do tego kluczowe są stabilne dostawy energii – trudno sobie wyobrazić, co by się stało, gdyby teraz zabrakło prądu lub ciepła. Pytanie za milion dolarów: jak obecny kryzys wpłynie w dłuższej perspektywie na transformację energetyczną?

Cel OZE na 2020: co się stanie, jeśli Polska go nie osiągnie?

Polska jako jedno z kilku państw członkowskich Unii Europejskiej prawdopodobnie nie zrealizuje na czas swojego krajowego celu wyznaczonego na poziomie 15% udziału energii odnawialnej w 2020 r[1]. Jednak pomimo istnienia możliwości nakładania sankcji za niewykonanie krajowych zobowiązań, w tym kar finansowych, Komisja Europejska nie jest zainteresowana karaniem państw dla samego karania. Potencjalne konsekwencje dla krajów spóźniających się z realizacją wyznaczonych celów na rok 2020 należy rozumieć raczej jako środek mobilizujący do nadgonienia zaległości, ale także do zwiększenia ambicji działań pozwalających zrealizować drugi z unijnych celów OZE – ten wyznaczony w horyzoncie roku 2030.    

Prawo klimatyczne – powrót do przyszłości

4 marca Komisja Europejska przedstawiła projekt nowego prawa klimatycznego. Najważniejszy zapis, jaki się w nim znajduje, to zobowiązanie do osiągnięcia neutralności klimatycznej UE w 2050 r. Ale Komisja zapowiada także podwyższenie celu redukcji emisji w krótszym horyzoncie, czyli na rok 2030. I to właśnie na ten aspekt Polska musi zwrócić szczególną uwagę, ponieważ nie unikniemy dyskusji o tym, jak już za 10 lat do podniesionego celu się zbliżyć.

Walka nie na tym froncie. Rząd zamierza dopłacać do konsumpcji energii zamiast walczyć z ubóstwem energetycznym

Ministerstwo Aktywów Państwowych zapowiada dopłaty do rachunków za energię dla osób zarabiających poniżej 5 tys. netto miesięcznie. Reakcja na wzrost cen energii elektrycznej pokazała, że politycy jak ognia boją się tego tematu. Nie mają jednak dobrego pomysłu jak go rozwiązać.

Czy polski offshore w końcu przyspieszy?

Wiatraki na morzu są wciąż odległą perspektywą, mimo że pierwsze pozwolenia lokalizacyjne zostały wydane w 2012 r. Po wielu latach w końcu przygotowano projekt ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych, który ma przyspieszyć rozwój offshore w Polsce. 14 lutego zakończył się okres konsultacji społecznych projektu ustawy i jest szansa na zakończenie prac legislacyjnych do połowy 2020 roku. Czy proponowane rozwiązania są wystarczające i spełnią swój cel?

Fundusz Sprawiedliwej Transformacji – skorzystamy, ale pod warunkami

Komisja Europejska przedstawiła projekt rozporządzenia w sprawie Funduszu Sprawiedliwej Transformacji. To instrument, który ma przybliżyć Unię do osiągnięcia neutralności klimatycznej w 2050 r. i zapobiec ewentualnemu wykluczeniu społecznemu. Choć Polska zaproponowała utworzenie funduszu, to przespaliśmy dyskusję o jego kształcie.

„Iść, ciągle iść w stronę słońca...” i wiatru | Aukcje OZE – wyniki i wnioski

Maraton aukcyjny OZE za nami i wreszcie poznaliśmy jego końcowy rezultat. W ciągu trzech tygodni przeprowadzono dwanaście aukcji dla różnych koszyków technologicznych, dla nowych i już istniejących instalacji. Zakontraktowano 90,3 TWh nowej, zielonej energii elektrycznej na 15 lat o wartości 20,2 mld zł. Aż 86% z tego wolumenu będzie zakupiona po cenach niższych niż te, które aktualnie dominują na hurtowym rynku energii elektrycznej. To jest kolejne potwierdzenie, że odnawialne źródła energii mogą śmiało konkurować z elektrowniami konwencjonalnymi bez dodatkowego wsparcia.

Neutralność klimatyczna - Polska za, a nawet przeciw | Rozmowa o wynikach ostatniej Rady Europejskiej

Co się właściwie stało na ostatniej Radzie Europejskiej? Polska przyjęła cel neutralności klimatycznej czy go zawetowała? Czego można się spodziewać w najbliższych miesiącach? O wynikach Rady oraz jej skutkach rozmawiają dr Aleksandra Gawlikowska-Fyk oraz dr Joanna Maćkowiak-Pandera. 

Ostatnia taka aukcja

6 grudnia 2019 r. odbyła się czwarta już aukcja rynku mocy. Zawarte  w niej umowy będą gwarantować  dostępność zasobów wytwórczych w krajowym systemie elektroenergetycznym od 2024 r. Choć pojawiły się długo oczekiwane nowe projekty, to z mikołajkowego prezentu w postaci wsparcia rynkiem mocy skorzystały przede wszystkim istniejące jednostki węglowe, które w większości postanowiły się modernizować. Mogły one startować w aukcjach po raz ostatni, ponieważ od przyszłego roku zabraniają tego przepisy unijne. 

Projekt PEP 2040 – nowy, ale czy lepszy?

8 listopada 2019 r. Ministerstwo Energii przedstawiło zaktualizowaną Politykę energetyczną Polski do 2040 r. Za przyjęcie strategii energetycznej będzie jednak odpowiadał już nowy rząd, w tym nowe resorty – Ministerstwo Aktywów Państwowych i Ministerstwo Klimatu. Naszym zdaniem dla Polski nadszedł czas odniesienia się do kryzysu klimatycznego i energetycznego. Polska powinna też zacząć realizować zobowiązania podejmowane na forum unijnym. Energetyce trzeba nadać kurs zgodny z międzynarodowymi trendami, a nie pozwolić by dryfowała w przypadkowym kierunku.

1 GW fotowoltaiki w Polsce – to dopiero początek

W Polsce właśnie osiągnęliśmy 1 GW mocy w instalacjach fotowoltaicznych. Ich tempo wzrostu przyspieszyło w ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy. Przy zwiększającej się atrakcyjności ekonomicznej fotowoltaiki, już nie zastanawiamy się czy ten rozwój będzie kontynuowany, ale jakie są jego granice. Jedno jest pewne – na kolejny gigawat będziemy czekali znacznie krócej i będzie co najmniej kilka motorów tego wzrostu.

DEkarbonizacja po niemiecku 2030

Tuż przed szczytem klimatycznym ONZ w Nowym Jorku, koalicja CDU/CSU i SPD ogłosiła nowe pomysły, w jaki sposób osiągnąć cele klimatyczne Niemiec na 2030 r. Na razie są to głównie środki krajowe, ale podobna dyskusja, a może i podobne rozwiązania pojawią się na poziomie europejskim. Będzie to miało istotny wpływ na regulacje unijne dotyczące sektora energetycznego, a więc i na polską energetykę.

Czy wpływy z emisji CO2 rozpłyną się w budżecie?

Niskoemisyjna modernizacja energetyki będzie kosztować w kolejnych latach nawet 200 mld EUR. Ta imponująca kwota może sugerować, że Polski nie stać na inwestycje w elektroenergetykę,  ciepłownictwo czy ogrzewnictwo. Tymczasem budowa bezpiecznego i niezawodnego systemu jest kluczowa dla obywateli, gospodarki i klimatu. Najwyższy czas przyjrzeć się potencjalnym źródłom finansowania niskoemisyjnej modernizacji, policzyć, przeanalizować i upomnieć się o te środki by, ot tak, nie rozpłynęły się w budżecie.

Neutralność klimatyczna – puste hasło czy realny cel? Perspektywa francuska

Po czerwcowych negocjacjach na forum Rady Europejskiej neutralność klimatyczna przestała być abstrakcyjnym pojęciem stosowanym przez międzynarodowych ekspertów, stając się szeroko komentowaną kwestią interesu publicznego. Jak powiedział na jednym ze spotkań Forum Energii Michał Kurtyka, prezydent COP24 w Katowicach: „Neutralność klimatyczna jest cywilizacyjnym wyborem dla Europy”.

Wielka Brytania – blackout z transformacją energetyczną w tle

Gdy w Londynie, 9 sierpnia, na blisko godzinę przerwano dostawy prądu, przez media przetoczyła się nerwowa fala wieszcząca całej Europie blackout i obarczająca winą niestabilność źródeł odnawialnych. Z takimi opiniami warto było się chwilę wstrzymać, bo przyczyny i sekwencja zdarzeń okazały się dużo bardziej skomplikowane. Brytyjski operator sieci przesyłowej National Grid opublikował wstępny raport, z którego wynika, że równolegle do awarii farmy wiatrowej zawiodła konwencjonalna elektrownia gazowa. A wszystko zaczęło się od... pioruna.

Szczyty letnie jak bumerang

Funkcjonowanie systemu elektroenergetycznego w Polsce w ostatnich tygodniach dostarcza wiele emocji. Padają kolejne rekordy zapotrzebowania na moc, choć tych spodziewano się dopiero w sierpniu, kiedy średnia temperatura jest najwyższa, a poziom wody w rzekach niski. Sytuacja jest lepsza niż w krytycznym 2015 roku, ale pojawiające się w systemie źródła rozproszone, szczególnie fotowoltaiczne, nie są jeszcze optymalnie wykorzystywane. Trzeba się nauczyć z nich korzystać.

Energetyka po wyborach | Trzy zadania dla nowego rządu

Polska energetyka znalazła się na zakręcie. Co zastanie kolejny rząd po wyborach jesienią? W spadku dostanie nie tylko elektroenergetykę, ale również smog.

Czyste ciepło 2030 | Koszty i korzyści

Nie będzie nadmierną przesadą stwierdzenie, że krajowe ciepłownictwo, zarówno systemowe jak i niesystemowe, znalazło się przed historycznym zakrętem. Jeśli dobrze w ten zakręt wejdzie odniesiemy duży sukces, jeżeli nie, skutki mogą być poważne.

Cele energetyczno-klimatyczne do 2050 roku

Opracowywane w krajach członkowskich plany na rzecz energii i klimatu i ich ocena (cele, instrumenty, finansowanie) przez Komisję Europejską to duża zmiana jakościowa w procesie tworzenia i realizacji unijnej polityki energetyczno-klimatycznej. Dotychczas cele energetyczne i klimatyczne były rozproszone w wielu aktach prawnych, teraz łączy je nadrzędny cel, jakim jest neutralność klimatyczna w 2050 r., wynikająca z porozumienia paryskiego.

Plan na rzecz energii i klimatu do 2030 r. – za mało perspektywy unijnej

Krajowy plan na rzecz energii i klimatu na lata 2021-2030 to już drugi, obok długo oczekiwanej Polityki energetycznej Polski do 2040 r., strategiczny dokument dla polskiej energetyki. Będzie miał wpływ m.in. na inwestycje w sektorze energetycznym, realizację naszych międzynarodowych zobowiązań, bezpieczeństwo energetyczne i poprawę jakości powietrza. Powinien zatem nie tylko opisywać aktualny stan polskiej energetyki, ale przede wszystkim definiować przyszłe cele oraz określać środki i działania, by je osiągnąć.

Ile waży 550 g po zakończeniu europejskich negocjacji?

19 grudnia zakończyły się negocjacje unijnego rozporządzenia dotyczącego rynku energii elektrycznej. Dla Polski był to ostatni, najbardziej kontrowersyjny element Pakietu zimowego. Od 2017 roku w Parlamencie Europejskim i Radzie dyskutowano, jak sformułować przepisy wprowadzające limit emisji CO2 na poziomie 550 g/kWh wyprodukowanej energii elektrycznej. Mają one obowiązywać w rynkach mocy.

Potraktujmy szczyt klimatyczny jako szansę dla Polski

Podczas COP24 Polska na rok obejmie prezydencję w globalnych negocjacjach klimatycznych. Zorganizujemy szczyt za 200 mln zł po raz czwarty – jako jedyni na świecie. Sukces da naszemu państwu prestiż i dowiedzie, że potrafimy przewodzić globalnej debacie. Porażka pozostawi niesmak.

Polityka energetyczna Polski do 2040 roku | Pierwszy komentarz Forum Energii

Dobrze, że Ministerstwo Energii przedstawiło do konsultacji założenia Polityki energetycznej Polski do 2040 roku. Traktujemy to jako bazę do dyskusji, w której powinni wziąć udział eksperci energetyczni, środowiskowi, biznesowi i całe społeczeństwo. Energetyka wpływa na życie wszystkich. Szczególnie w czasie wysokich cen energii, trzeba się zastanowić, co dalej.

Wyniki pierwszej aukcji rynku mocy | I co dalej?

15 listopada PSE S.A. przeprowadziło pierwszą aukcję w ramach nowego mechanizmu wynagradzania mocy konwencjonalnych, czyli rynku mocy. W wyniku aukcji zostanie zakontraktowanych 22,7 GW na rok 2021 za łączną kwotę powyżej 5 mld zł. Koszt mechanizmu mocy jest zatem znacznie wyższy niż założone przez Ministerstwo Energii 4 mld. zł na rok.  

Nowelizacja Prawa energetycznego obniża rangę polityki energetycznej państwa

Październikowy projekt nowelizacji Prawa energetycznego przygotowuje grunt pod wdrożenie unijnego wymogu przedkładania zintegrowanych planów krajowych w dziedzinie energii i klimatu. Zaproponowane w takim kształcie przepisy obniżają jednak rangę polityki energetycznej państwa. Zmieniają także tryb powoływania Prezesa URE, co może wpłynąć na jego niezależność. To jest niepokojące.

Pożytki z rosnących cen uprawnień do emisji CO2

Nie milkną dyskusje o rosnących cenach uprawnień do emisji CO2. Kiedy kupujący płacą więcej, zyskuje budżet państwa. Polska powinna przeznaczyć te środki na niskoemisyjną modernizację. 

Ukryty potencjał ciepłownictwa

Do 2 GW dodatkowej mocy elektrycznej w letnich szczytach mogą dostarczyć do Krajowego Systemu Elektroenergetycznego (KSE) istniejące elektrociepłownie. To czterokrotnie więcej niż moc budowanego właśnie nowego bloku elektrowni Turów. Taki potencjał drzemie w produkcji chłodu sieciowego, akumulacji energii cieplnej, pracy w trybie „kondensacyjnym” (bez produkcji ciepła) i kogeneracji. Sięgnięcie po te zasoby poprawi bezpieczeństwo systemu energetycznego i ograniczy emisje do środowiska.

Fundusz Modernizacyjny powinien stać się Funduszem Antysmogowym

Polska jest w czołówce krajów z najgorszym powietrzem w Unii Europejskiej. Do pokonania smogu potrzebne są duże pieniądze. Polaków trudno będzie nakłonić na takie inwestycje - niektórych nie będzie na to stać. Pomógłby Fundusz Modernizacyjny. Ceny uprawnień do emisji CO2 biją rekordy – przekroczyły 19 EUR/tonę – ich wartość wzrosła w ostatnich 2 latach o ponad 350%. Im droższe uprawnienia tym większy budżet Funduszu Modernizacyjnego, który jest zasilany wpływami ze sprzedaży uprawnień do emisji. Dziś brakuje rządowej koncepcji jego zagospodarowania.

W DSR nadchodzi wiosna

W zeszłym roku PSE uruchomiły pierwszą edycję programu DSR. Jej bilans wypada pozytywnie. Ten rok może być jednak o wiele lepszy. Poza drugą edycją programu PSE, startuje rynek mocy.

Znaczenie decyzji KE w sprawie polskiego mechanizmu mocy

Rok 2017 w polskiej energetyce upłynął pod znakiem przygotowywania ustawy o rynku mocy. Celem  tej regulacji jest poprawa rentowności polskich wytwórców oraz ustabilizowanie dostaw energii elektrycznej w przyszłości.

USA wycofują się z Porozumienia Klimatycznego - co to oznacza?

Prezydent Donald Trump zapowiedział wycofanie się Porozumienia Klimatycznego oraz chęć renegocjacji globalnego porozumienia. Decyzja Trumpa ma wymiar polityczny i nie będzie miała przełożenia na strategię energetyczną w Europie.

Niskoemisyjna gospodarka to model globalny

Globalne porozumienie z Paryża nie jest tylko sukcesem negocjatorów, ale przede wszystkim dowodem na rosnące zainteresowanie rozwojem niskoemisyjnej gospodarki. Według Międzynarodowej Agencji Energii, w ciągu 5 lat moce OZE będą stanowiły 60% wszystkich mocy w energetyce. Mimo, że mowa tu tylko o mocach, a realna produkcja zielonej energii jest niższa, to jednak jest to mocny sygnał dotyczący kierunku rozwoju energetyki na świecie.

Dlaczego Paryż jest ważny?

W Paryżu rozpoczęła się finałowa faza negocjacji w sprawie przeciwdziałania zmianom klimatu. Po raz pierwszy od 8 lat jest realna szansa na podpisanie globalnego porozumienia. Dwa najbardziej sceptyczne do tej pory kraje, jednocześnie emitujące najwięcej gazów cieplarnianych - Stany Zjednoczone i Chiny podjęły decyzje o ograniczaniu emisji i m.in. rozwijaniu odnawialnych źródeł energii. 

Niedobory mocy w polskim systemie elektroenergetycznym w sierpniu 2015 roku

Utrzymująca się od początku sierpnia 2015 roku na terenie całego kraju fala upałów oraz sytuacja hydrologiczna głównych rzek spowodowały pogorszenie warunków pracy urządzeń wytwórczych i sieci elektroenergetycznych. W efekcie PSE wprowadziły ograniczenia różnych stopni dla odbiorców przemysłowych do końca sierpnia. Podobne działania zostały podjęte po raz pierwszy od wielu lat. Poniżej przedstawiamy skróconą analizę sytuacji.

Czy izolacjonizm jest opłacalny?

Publikujemy polemikę do tekstu pt.: „Import taniej energii – większe koszty dla odbiorców” autorstwa prof. dr hab. inż. Władysława Mielczarskiego, opublikowanego w BiznesAlert.pl i CIRE w dniu 7 września 2015 r.